Het was een druilerige zaterdag zo aan het begin van november. Storm Ciarán had donderdag flink huisgehouden en her er der lagen nog wat takken op de wegen en fietspaden. In de eerste twee rondes van de KNSB-competitie was het werkelijk schitterend weer, helaas moesten we toen schaken. Op deze vierde van November was echter het tegengestelde waar. Een flinke bak regen was voorspeld en de temperatuur duikelde omlaag, ideaal weer om je zaterdagmiddag te besteden aan een potje schaken. Goed schaakweer dus. Visfanaten zullen zich echter herinneren dat het geen goed visweer was. Harde regen heeft een slecht effect op visvangst, omdat er modder naar boven komt en er weinig zuurstof voor de vissen aan het wateroppervlak is. Als het echter zachter regent, spreekt men van goed visweer. Het water vertroebelt iets, waardoor vissen je makkelijker kunnen zien. Ook insecten komen bij die omstandigheden eerder in het water. Enfin, ondanks de barre weersomstandigheden trokken de onverschrokken schakers van Almelo 1 richting het noorden, dit maal niet naar Assen maar naar MSV in Meppel. Die vorige wedstrijd in Drenthe staat nog goed in het geheugen van de spelers gegrift. Ondanks het feit dat MSV qua speelsterkte vergelijkbaar is met Assen was de doelstelling van het team om meer bordpunten te halen dan in de voorgaande wedstrijden, iets wat nog geen vanzelfsprekende opgave bleek.
Google Maps bleek maar liefst 3 even snelle routes in petto te hebben, de keuze om via Zwolle ofwel Balkbrug ofwel Hoogeveen te rijden bleek geen invloed te hebben op de reistijd. Omdat Humphrey en aanvoerder Ben al een week lang richting Hoogeveen gekacheld hadden, met een veteranenprijs(!) als gevolg, werd besloten om die route maar niet te nemen. Het zoeken naar een parkeerplek was nog even lastig, maar gelukkig kwamen de Almelose schakers wél heelhuids aan in eetcafé de Beurs, waar de bovenste verdieping was omgetoverd tot een waar schaakcafé. De Meppelse spelers kwamen niet allemaal heelhuids aan, dat wil zeggen dat een van de spelers slachtoffer werd van een aanrijding. Gelukkig bleek dit mee te vallen en had alleen de fiets van de speler averij opgelopen. Uiteindelijk werden de verzekeringspapieren voor de stalen ros snel ingevuld en waren beide teams compleet.
Meppel had een paar grote vissen opgesteld, met een kandidaatmeester en zelfs een grootmeester(!) leek het op papier een lastige opgave voor Almelo te worden. Gelukkig speelde Martin weer mee om de afwezigheid van Marcel op te vangen. Ondanks de ratingverschillen begonnen de Almeloërs vol vertrouwen aan de wedstrijd en naarmate de tijd vorderde en de klokken lager tikten, leekt het er allemaal erg rooskleurig uit te zien voor de uitspelers! Peter was als eerste klaar, op bord 1 bleken ‘ze’ goed te happen. De MSV’er dacht een pion mee te snoepen maar een fraai kwaliteitsoffer bezorgde Peter al relatief vroeg op de middag zijn eerste overwinning van dit seizoen, waarmee hij zijn ongeslagen status nog maar eens verlengd, 1-0 voor Almelo!
Hierna verstrijkte er heel wat tijd, maar de uitslagen volgden zich opeens snel op. Ben op 5 had een klein plusje vanuit de opening, maar dit plusje was te klein om er iets tastbaar van te maken. Een remise was het gevolg, net als bij Humphrey die ook een prima positie had opgebouwd. Ook dit kleine voordeel bleek lastig uit te bouwen en de vrede werd getekend. Edwin kwam zijn afspraak met Humphrey (‘als jij remise speelt, win ik!’) niet na. Hij kreeg al gauw een pion in de schoot geworpen die hij niet teruggaf. Die vis werd duur betaald, want later moest Edwin wat activiteit van zijn tegenstander toelaten. Hierna miste hij wat engine-achtige manieren om dit voordeel te behouden, maar uiteindelijk kwam er een prima stelling op het bord waar Edwin toren+loper tegen een dame had. De Meppelse speler bleef echter aandringen en na een kindertrucje in tijdnood verloor Edwin zijn loper en ook de partij, de score was weer in balans: 2-2.
Ook Alvin (op 6) had een interessante stelling op het bord. De koning van zijn tegenstander bleef lang in het midden staan, waardoor Alvin op allerlei manieren probeerde om zijn tegenstander in de val te lokken, hij viste echter in troebel water. De Meppelaar bleek het lokaas goed te kunnen onderscheiden van de werkelijk goede zetten, hij bouwde een goede stelling op en won later de partij. Hetzelfde gold voor Martin, die op 2 tegen een kandidaat meester en tevens oude bekende uit het bridgen mocht. De stelling was erg complex, zo complex dat ik me maar even onthoud van inhoudelijk commentaar :). Gelukkig voelt Martin zich met zo’n stelling altijd als een vis in het water, maar ook zijn tegenstander wist prima te navigeren in alle complexiteiten. Lang verhaal kort, Martin verloor en zo kwam er een einde aan een reeks van ongeslagen partijen. Martin verloor voor het laatst op 23 april 2022!
Met een tussenstand van 4-2 in het nadeel van Almelo, wisten de overgebleven spelers dat er gewonnen moest worden. Invaller Geert (op 8) had een prima stelling en kreeg een gebalanceerd eindspel op het bord met beide toren+loper en pionnen. De stelling zag er lastig te winnen uit, maar Geert bleef prima doorspelen, totdat hij helaas zijn toren weggaf en Meppel met een stand van 5-2 verzekerd was van de volle buit (2 matchpunten). Deze tussenstand heeft een lange tijd op het bord gestaan, omdat de laatste partij pas een uur later dan de rest klaar was. Ondergetekende mocht het opnemen tegen de beruchte grootmeester van Meppel, GM Dennis de Vreugt. De grootmeester kwam in een lastige stelling terecht, maar wist zich (terwijl we allebei rond zet 22 al op increment moesten spelen) handig te bevrijden. Wat resulteerde was een ongelijk lopereindspel dat op het eerste oog ‘gewoon’ remise was. Na een paar onoplettendheden van mij wist de GM echter een voordeeltje te krijgen en ruimte te pakken met zijn vrijpion. Na zo’n 5 uur gespeeld te hebben kwam deze marathonpartij tot z’n einde, het ratingverschil van ruim 400 punten kwam uiteindelijk toch boven drijven en mijn tegenstander kreeg de vis op het droge, eindstand 6-2.
Na een tijdje in de regen (slecht visweer, weet u het nog?) hebben gezocht naar een eettentje kwam het Almelose team Bij de Kerk terecht, waar ook een aantal van onze tegenstander bleken te dineren. Na een lekkere maaltijd, uitgebreide analyses van de pikantste partijen, het omgooien van een biertje, de opmerking ‘we moeten nu toch echt wel matchpunten gaan pakken’ en een lange terugreis kwam er een eind aan het visavontuur en zetten de schakers ’s avonds laat pas weer voet aan wal in Almelo met 2 bordpunten op zak. Helaas geen matchpunten, maar ik zeg altijd maar zo, beter 1 vis in de hand dan 10 in de vijver. Op naar de volgende ronde, thuis tegen de Spassky’s uit Groningen op 25 november. Iedereen is van harte welkom om te komen kijken in The Shamrock!
Matthias Kruimer
