Zaterdag 25 november, eindelijk is het zo ver. Na een wekenlange campagne gevoerd te hebben komen de lijsttrekkers nu bij Schaakvereniging Almelo samen voor het verlossende antwoord: wie worden de winnaars, wie worden de verliezers. Wie mag uiteindelijk de Toren betreden om vanuit deze plek niet alleen de vereniging, maar het hele land te regeren?
Het decor van de verkiezingsdag was de wedstrijd tussen Almelo 1 en de uit Groningen overgekomen Spassky’s 1. Nadat alle lijsttrekkers zo goed als klaar zaten voor het allesbepalende slotdebat werd de rust verstoord door een demonstrant met Lef, (die tevens de functie van wedstrijdleider bekleedde) van de schaakvereniging Almelo. Door een aantal namen (als gevolg van een gebrekkig handschrift van de rivaliserende teamleider) verkeerd uit te spreken zette hij de debaters op het verkeerde been en werden de verhoudingen direct op scherp gesteld. Onder toeziend ook van de oud-wereldkampioen Boris Spassky gingen de klokken aan en wisten de meeste lijsttrekkers het debat al snel naar zich toe te trekken door een voor hen relevant verkiezingsthema aan te snijden.
Allereerst Peter op 1. De sterspeler van Almelo heeft in zijn anderhalf seizoen bij de club nog geen enkele wedstrijd in de hoofdmacht verloren. Onder de meest barre omstandigheden wist hij zijn eerste bord te verdedigen en keer op keer een half of een heel punt te scoren. Voor de aanstaande verkiezingsstrijd leek Peter dan ook de gedoodverfde kandidaat om de partijleider van de grootste partij van het land te worden, al was nog niet duidelijk of hij de functie als minister-president in het torentje zelf wou gaan betreden. Omringd door een aantal vakministers zou het wellicht een optie zijn, maar een echte beslissing werd niet door de lijsttrekker genomen. Net als de afgelopen campagne wist Peter het thema ‘een nieuwe bestuurscultuur’ al snel aan te snijden tijdens zijn partij. Waar hij normaal erg solide speelt, zo getuige ook de vele halfjes die hij op het eerste bord wist te bemachtigen, zette hij nu direct het mes op de keel van zijn tegenstander. Die tegenstander, beter bekend als IM Erik Hoeksema, een naam die ongetwijfeld bij een aantal van jullie een belletje doet rinkelen, was echter niet van gisteren en ging mee in het dynamische spel van Peter. De aandacht van het publiek lag lange tijd op deze partij, maar nadat Peter zijn kans op tegenspel miste en zijn koning op de tocht kwam staan viel het doek en noteerde hij zijn eerste verliespartij van het seizoen.
Op bord 8 poogde Humphrey zijn goede lijn van de KNSB-bekerwedstrijd door te zetten. Hij mocht het opnemen tegen een tactisch opgestelde 2100-speler van de Groningers. Deze campagne profileerde Humphrey (Hum-wie??? Humphrey!) zich als ‘de man van het midden’. Met overduidelijke voorkeur voor een centrumkabinet wist hij de focus van het spel totaal te verleggen naar de d-lijn, waar de torens van zijn tegenstander als kanonnen waren geladen voor de ongetwijfeld aanstaande saluutschoten. Een interessante dynamiek ontwikkelde zich doordat beide partijen een sterk veld in het centrum poogden te bemachtigen. Helaas was Humphrey te veel op het centrum gefocust en wist zijn tegenstander met een gemene truc over rechts eerst een pion, maar later ook de dame te vangen. Dit bracht de tussenstand al vrij vroeg op 0-2 in het voordeel van de Spassky’s, die daarna ook vrijuit konden gaan spelen.
Alvin met wit op 6 kende een indrukwekkend slot van de campagne en de verwachtingen waren dan ook hooggespannen wat hij deze zaterdag, op het belangrijkste moment van het verkiezingsjaar, naar het bord zou brengen. Alvin wist bij het klimaatbewuste publiek te scoren met zijn inmiddels beruchte leus: ‘isoleren kun je leren’. Hoe hij dit in een schaakpartij aan bod bracht? Beide koningen stonden op de tocht, maar als premierskandidaat wist Alvin met zijn stukken toch een barrière voor de kou te creëeren, waardoor het eigenlijk alleen de koning van zijn tegenstander was die gevaar liep. Op een moment dat niemand het verwachtte wist Alvin het thema van de partij opeens naar migratie te leggen. Na dameruil bleek als gevolg van het migratiebeleid de afgelopen jaren een vijandige toren achter de verdedigende linies gevangen te zijn. ‘Integreren kun je leren’ was geen optie meer en de toren verdween van het bord waarbij Alvin het volle punt claimde!
De volgende partij die eindigde was die van Edwin op 4. Met een indrukwekkend openingsstatement wist hij de focus wist hij al gauw op het woningprobleem te leggen en een zogenaamde dakpanstructuur te bereiken. Grote kans dat u nog nooit van dit begrip heeft gehoord, maar het schoot mij te binnen toen ik de stelling zag die Edwin had opgebouwd. Solide op de koningvleugel, veel ruimte op de damevleugel, en dat alles ook nog met een harmonische pionstructuur. Nadat Edwin een werkelijk prachtige stelling had bereikt met een aantal monsters van stukken begon zijn tegenstander aan een tegenoffensief. Een hoop tactische wendingen later bereikten de spelers een dame-eindspel dat na tijdscontrole door de Groninger uitgemolken werd.
Direct daarna moest ook ondergetekende op 3 de handdoek in de ring gooien. Mijn tegenstander was een ex-2400 speler, die qua rating al flink op retour is. De Groningse FM kwam zacht uitgedrukt beroerd uit de opening. Ik verzuimde al vroeg een kwaliteit te winnen, maar kreeg toch een erg lekker eindspel op het bord. Zeg je Groningen, dan zeg je aardbevingsschadecompensatie. Met het doel te laten zien dat een compensatiekwestie goed wordt afgehandeld stond ik een pion achter, maar met meer dan genoeg ‘comp’ had ik en stelling die eigenlijk niet te verliezen was. Toch zit er dan een bulk aan ervaring tegenover je en met een tactische remiseaanbod dat ik afsloeg bleek mijn tijdsmanagement niet bestand tegen de vlugge Groninger. Na ruim 20 zetten in een verloren toreneindspel te hebben tegengewerkt werd de pat-truc gespot en kwamen de Groningers met 4-1 op matchpoint. Groningers blij met het bordpunt, minder blij met de compensatieafhandeling.
Dat matchpunt werd ook vlotjes verzilverd na een remise van Marcel op 2. Tegen een sterke speler wist hij zich sterk staande te houden. Om het cirkeltje rond te maken speelden de heren niet in op één, maar werden twee zowaar verkiezingsthema’s behandeld in deze partij. Hoewel hij een pion achter stond, speelde Marcel erg ZORGvuldig en na een goede torenruil kwam er een GELIJKlopereindspel op het bord. Waar Marcel het geduld vandaan haalt is me niet bekend, maar hij bleef rustig verdedigen en stelde een prima halfje veilig. 1½-4½, nu was het alleen nog zaak om meer bordpunten te halen dan vorige wedstrijd (2).
En dat lukte! Hoewel een Italiaan normaal gezien wat sloom gemanoeuvreer oplevert pakte Yannic op 7 (het livebord, zie de stream onder het kopje ‘Competitie’) het iets barbaarser aan. Yannic bracht een verschrikkelijk enge pionnenstorm op gang en zijn tegenstander, met 4 minuten op de klok, wist het allemaal ternauwernood bij elkaar te houden. Rond zet 30 stonden er nog een hoop stukken op het bord, maar beide heren waren niet vergeten dat die veestapel toch wat te groot is voor ons kleine landje. Stukken werden geofferd, tactieken en kindertrucjes vlogen over het bord en toen de rook van het bord eindelijk opgetrokken was, bleken de meeste stukken geruild te zijn en Yannic een pionnetje extra te hebben in een technisch interessant eindspel. De witspeler had echter zijn 30 minuten na zet 40 al weer rap gebruikt en gaf uiteindelijk een loper weg wat de partij ‘snel’ besliste.
De laatst overgebleven speler was Ben op 5. Terwijl zijn vrouw al een tijdje op hem zat te wachten wist Ben vanuit een slechte stelling een onduidelijk eindspel te bereiken. Omdat zijn tegenstander zomaar een pion van het g5-veld snoepte zal Ben wel pleiten voor accijnsverhoging op zoetigheid. Ik zal me niet aan evaluatie van het uiteindelijke eindspel gaan wagen, voor schaaktechnische inhoud kunt u beter het verslag van de Spassky’s lezen 😊. Wat vaststaat is dat Ben een uitermate giftige pion sloeg en twee zetten later hiervoor zijn dame moest inleveren. Zo rond de 65e zet was ook deze partij geëindigd en kon de uitslag worden vastgesteld op 2½-5½.
De komende kabinetsformatie zal een interessante periode worden. Weten de twee winnaars (Alvin en Yannic) samen een coalitie te smeden die bestand zal zijn tegen handhaving in de tweede klasse? Alleen de tijd zal het leren… Volgende ronde op 16 december, uit tegen Amersfoort, nu al zin in!
Matthias Kruimer
